Elvesworld

iliagata

Właśnie dostałaś od babci z Ameryki Północnej super-mega-hiper-fajny mieczyk i smoczą kurteczkę na imieniny. Postanowiłaś wypróbować to wszystko, tylko gdzie? Smile

Ewwe

Ubieram kuteczke, biore do ręki pałasz i wyruszam do Trupiej Cytadeli Twisted Evil

iliagata

Wskoczyłaś na konia i pognałaś prosto przed siebie. Był wieczór i w oddali widziałaś sylwetkę upiornej wieży...
Tak więc jechałaś i jechałaś i po jakiś 2 godzinach, gdy zapadł już kompletny mrok uznałas, że zabłądziłaś.
I co teraz? - pomyślałaś.

Ewwe

Błąkałam się po lesie sprawdzając gdzie jest północ lub południe po grubości mchu na drzewach.

iliagata

Ustaliłaś gdzie jest północ, ale skąd masz wiedzieć, do tysiąca zgniłych jajek, w którą stronę jest cytadela?

Tak więc chodziłaś, błąkałaś się, czołgałaś się pod zwalonymi pniami, przeskakiwałaś nad nimi, potykałaś się, ciągnęłaś za sobą upartego konia, aż wreszcie coś dookoła się zmieniło! Nie było już lasu, drzew, lasu krzaków, ciszy, pohukiwań i znowu lasu, ale było to samo plus jakieś odgłosy!
Po chwili czołgania się, skakania, błąkania itd. mogłaś już odróżnić dźwięki. A były to... odgłosy gitary elektrycznej! Very Happy

Ewwe

Szłam w stronę dźwięków gitary... Przeszłam jakiś kawałek, a wtedy w ciemności zauważyłam...

iliagata

...młodego elfa z długimi, ciemnymi włosami i pięknymi, dużymi oczami.
- Witaj - powiedział - jestem Pedros, a ty?

Ewwe

-Jestem Ewwe - odpowiedziałam.
Popatrzyłam na elfa, wydawał mi się znajomy...

iliagata

- Och! - krzyknął elf - siostrzyczko, nie poznałem Cie w tej ciemności. Co ty tu robisz? I wygladasz jakbyś się tarzała, przedzierała przez krzaki z kolcami, potykała i... i jeszcze na dodatek ciągniesz za sobą tego konia!

Ewwe

- Zgubiłam się. - powiedziałam zawstydzona - Chciałam dojść do trupiej cytadeli, ale zabłądziłam, a ten głupi koń się ruszyć nie chciał, nieźle się namęczyłam. Ufff, jak dobrze że Cię spotkałam.

iliagata

- Hehe, no to chodź, zaprowadzę Cię - powiedział, pozbierał swoje rzeczy i ruszył ledwie widoczną ścieżką.
Wkrótce dotarliście do jakiegoś zapuszczonego gościńca. Dopiero wtedy się odezwał:
- Idź cały czas tym traktem i przed wschodem słońca powinnaś dotrzeć. Do zobaczenia!

Ewwe

- Papa braciszku - powiedzialam i pomachałam Pedrosowi na pożegnanie. Poszedł w swoją strone, a ja w swoją.